مقایسهء آموزه ها و باورهای اساس مسیحیت و اسلام - رستگاری و بهشت در اسلام و مسیحیت
- david99319
- Oct 9
- 2 min read
آنچه مسلمانان باور دارند
پاداش و مجازات
در آموزههای اسلامی، گرچه اشارههایی به رحمت و بخشش خداوند وجود دارد، اما تأکید غالب قرآن بر عدالت الهی و هشدارهای شدید نسبت به عذاب جهنم است. قرآن میفرماید:«برای کسانی که خدا را انکار میکنند، عذابی سخت خواهد بود، و برای کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، آمرزش و پاداشی بزرگ خواهد بود» (سوره فاطر، آیه ۷).این پاداش نهایی، بهشت (جنّت) است؛ باغی جاودانه مملو از لذتهای معنوی و جسمانی. در اسلام، مفهومی همانند «نجاتدهنده» وجود ندارد؛ رستگاری امری ممکن است، اما بر پایه رحمت مشروط خداوند و قضاوت او در مورد اعمال انسان بنا شده است. گرچه خداوند مهربان است، اما نخستین و مهمترین صفت او در این زمینه، داوری عادلانه و قاطعانه است.
روز داوری
مسلمانان باور دارند که در روز قیامت، اعمال هر فرد با دقت سنجیده خواهد شد. «فرشتگان نویسنده» (کرامالکاتبین) تمام اعمال انسان را، چه نیک و چه بد، ثبت میکنند. بر اساس آموزههای فقهی، اعمال مرتبط با ارکان پنجگانه اسلام—مانند نماز، روزه، و حج—دارای ارزش و اعتبار بیشتری هستند. برخی روایتها نیز به این موضوع اشاره دارند که بهشت برای کسانی که در راه جهاد کشته شوند (شهدا)، تضمین شده است. برای بسیاری از مسلمانان، غیرقابل تصور است که از ایمان راسخ خود به اسلام چشمپوشی کرده و به نجاتدهندهء دیگر [عیسی مسیح، ناجی حقیقی] تکیه کنند.
آنچه مسیحیان باور دارند
روز داوری
در باور مسیحی، پس از مرگ، همه انسانها در انتظار داوری نهایی قرار خواهند گرفت؛ داوریای که طی آن، هم مؤمنان و هم کافران از مردگان برخاسته و در برابر خداوند حاضر میشوند.هر فرد بر اساس اعمال خود مورد قضاوت قرار میگیرد، اما تفاوت اساسی در اینجاست که مؤمنان به واسطه ایمان خود به عیسی مسیح نجات مییابند، زیرا خداوند «پرونده اتهامات» آنها را باطل ساخته است—نه به دلیل بیگناهیشان، بلکه به سبب فداکاری عیسی بر صلیب.کتاب مقدس میگوید:«او سندی را که علیه ما بود و به زیان ما شهادت میداد، از میان برداشت و آن را به صلیب میخکوب کرد.» (کولسیان ۲:۱۴)در نتیجه، «فهرست اعمال بد» که در آموزه اسلامی نیز به آن اشاره شده، در ایمان مسیحی با مرگ مسیح از میان برداشته میشود.
هدیهء نجات
از دیدگاه کتاب مقدس، حتی اگر اعمال نیک انسان بر اعمال بد او غلبه داشته باشد، این مسئله او را نزد خدا مقبول نمیسازد. در واقع، چنین تکیهای بر اعمال، تنها موجب خودبینی و تصور غلط از توانایی انسان در جلب رضایت الهی میشود. کتاب مقدس بهروشنی بیان میدارد که نجات، «هدیهای رایگان» از سوی خداست:«زیرا که به فیض نجات یافتهاید، از راه ایمان؛ و این از شما نیست، بلکه بخشش خداست.» (افسسیان ۲:۸)
نجات از راه اعمال شایسته یا حتی شهادت در راه ایمان حاصل نمیشود، بلکه با فدیهای گران—یعنی خون ریختهشده مسیح بر صلیب—امکانپذیر گردیده است.
رابطهء نو با خدا
علاوه بر نجات از گناه، مسیحیت رابطهای تازه با خداوند ارائه میدهد. کسانی که نجات مییابند، بهعنوان فرزندان خدا، وارد خانواده الهی میشوند و در نهایت، زندگی جاودانه با مسیح در بهشت را تجربه خواهند کرد. این دگرگونی بنیادین، به «تولد تازه» تعبیر میشود که نشانه ورود به رابطهای جدید و زنده با خداوند است:«اگر کسی از آب و روح تولد نیابد، نمیتواند وارد پادشاهی خدا شود.» (یوحنا ۳:۵)
دیوید.
Comments