صلح... آیا سهم تُست؟

صلح... آیا سهم توست؟

وقتی ایمان خود را بر عیسی مسیح قرار می‌دهیم، چیزی بسیار فراتر از یک «احساس آرامش» به دست می‌آوریم. ما وارد رابطه‌ای عمیق با خدای آسمان می‌شویم. در غیر این صورت، انسان‌ها تحت غضب الهی قرار دارند، گناهکار و محکوم به داوری. اما زمانی که یک نفر به مسیح ایمان می‌آورد، دیگر گناهانش بخشیده می‌شود، و در حضور خدا مورد پذیرش و خشنودی واقع می‌گردد.

خواننده عزیز این بروشور، آیا تو با خدا در صلح هستی؟

او «صلح ماست» (افسسیان ۲:۱۴). صلح از درون خود ما حاصل نمی‌شود. صلح واقعی از طریق پذیرش عیسی مسیح به عنوان نجات‌دهنده حاصل می‌شود.

 مؤمن، آرامش وجدان نسبت به گناهان و آرامش دل نسبت به شرایط را از طریق عیسی می‌یابد. عیسی فرمود: «این را به شما گفتم تا در من صلح داشته باشید» (یوحنا ۱۶:۳۳). بنابراین، «اکنون خود را با خدا آشنا کن و در صلح باش» (ایوب ۲۲:۲۱).

آیا امیدی به صلح هست؟

این دنیای پر از گناه و بی‌عدالتی چیزی جز وعده‌های پوچ نمی‌دهد. تلاش‌ها برای رسیدن به صلح پایدار همواره شکست می‌خورند، چرا که ریشه اصلی مشکل نادیده گرفته می‌شود — گناه. کتاب مقدس به‌روشنی مشکل بشریت را بیان می‌کند: «راه صلح را نمی‌دانند» (اشعیا ۵۹:۸).

اما برای تو نیز راهی هست! خداوند به‌طور کامل با ریشه آشفتگی‌ها برخورد کرده است: گناه. او صلح واقعی و پایدار برای دل و وجدان فراهم کرده است، از طریق پسرش، عیسی مسیح.

«پس چون به ایمان عادل شمرده شدیم، با خدا صلح داریم» (رومیان ۵:۱). این صلح فقط وعده نیست، بلکه برای تمام انسان‌ها تدارک دیده شده است. اما این صلح باید دریافت شود — و اینجاست که ایمان وارد عمل می‌شود.

چگونه می‌توان صلح را به دست آورد؟

انسان هرگز نمی‌تواند با تلاش خود با خدا صلح برقرار کند. دعاها، نذرها و تصمیم‌های جدید هرگز نمی‌توانند این صلح را به وجود آورند. اما کاری که ما نمی‌توانستیم بکنیم، خدا کامل و برای ابد انجام داد.

«جمیع گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر آمده‌اند» (رومیان ۳:۲۳). راه صلح از طریق ایمان به عیسی مسیح است — ایمان به اینکه او مرد و دوباره برخاست تا گناه ما را ببرد. هر که به او ایمان آورد، این صلح مبارک را دریافت می‌کند — همین امروز!

عیسی فرمود: «صلح را برای شما باقی می‌گذارم، صلح خود را به شما می‌دهم؛ نه چنان‌که جهان می‌دهد. دل شما مضطرب و هراسان نباشد» (یوحنا ۱۴:۲۷).

چگونه می‌توان صلح را تجربه کرد؟

ایمان، خدا را بر اساس کلامش می‌پذیرد. ابتدا ایمان می‌پذیرد که ما گناهکاریم و سزاوار داوری هستیم. سپس ایمان عیسی را به‌عنوان نجات‌دهنده و خداوند می‌پذیرد، که با خونش بر صلیب، صلح را فراهم ساخت.

«چون به خون صلیب او صلح پدید آمد» (کولسیان ۱:۲۰). بر صلیب، عیسی مجازات گناه ما را به دوش کشید: «تأدیب صلح ما بر او آمد» (اشعیا ۵۳:۵). آنجا، جایگزین بی‌عیب ما، کار نجات را به‌طور کامل انجام داد.

با ایمان به این کار کامل و قیام پیروزمندانه مسیح، صلح حاصل می‌شود — صلحی ابدی!

دیوید.