مقایسهء آموزه ها و باورهای اساسی مسیحیت و اسلام - پیامبران

آنچه مسلمانان معتقدند

محمد، خاتم انبیا

از منظر مسلمانان، محمد که به «مهر پیامبران» شهرت دارد، آخرین پیامبر از میان بیش از ۱۲۴ هزار پیامبر است که نخستین آنان به حضرت آدم (ع) بازمی‌گردد. نام محمد به معنای «ستوده» است و در قرآن بارها مورد تحسین و ستایش خداوند قرار گرفته است.

محمد، مصلح اجتماعی

در سال ۶۱۰ میلادی، هنگامی که محمد اولین بار مردم مکه را به ترک بت‌پرستی و پذیرش اسلام فراخواند، مکه مرکز بت‌پرستی بود. پیام او در ابتدا با مقاومت شدید مواجه شد و بسیاری از پیروان نخستین وی تحت آزار و اذیت قرار گرفتند که نهایتاً منجر به هجرت آن‌ها به شهر مدینه در سال ۶۲۲ میلادی شد. این تاریخ (هجرت) نقطه آغاز تقویم اسلامی محسوب می‌شود.

محمد، الگوی کامل برای پیروان

مسلمانان بر آنند تا با پیروی کامل از سنت محمد، که «سنت» یا «طریقت» او نامیده می‌شود، سبک زندگی و مناسک دینی خود را شکل دهند. این سنت شامل دستورالعمل‌های از جمله وضو (شست‌وشوی آیینی پیش از نماز) و آداب بهداشتی است. مجموعه‌های گسترده احادیث، حاوی سخنان و رفتارهای محمد است که توسط یاران و پیروان نخستین او ثبت و روایت شده است.

دیدگاه مسیحیان

پیشگویی‌های عهد عتیق

نویسندگان عهد جدید، عیسی مسیح را تحقق شریعت موسی و پیشگویی‌های انبیای عهد عتیق معرفی کرده‌اند. در این راستا، متی در انجیل خود به پیشگویی‌های مختلفی درباره تولد عیسی در بیت‌لحم (میکا ۵:۲)، باکره بودن مادرش (اشعیا ۷:۱۴) و حتی قتل نوزادان توسط پادشاه هرود (ارمیا ۳۱:۱۵) اشاره می‌کند. همچنین، انبیا درباره رنج، مرگ و رستاخیز عیسی (اشعیا ۵۳؛ مزمور ۱۶:۸-۱۱) توضیحات مفصلی داده‌اند. کتاب مقدس بیان می‌کند که خداوند ظهور عیسی را با دقت کامل در تاریخ برنامه‌ریزی و تحقق بخشیده است (لوقا ۲۴:۲۷؛ اعمال رسولان ۳:۱۸).

هشدار عیسی درباره معلمان دروغین

کتاب مقدس بارها نسبت به ظهور معلمان و پیامبران دروغین هشدار داده است. عیسی پیش‌بینی می‌کند که در واپسین روزها چنین افرادی فراوان خواهند بود (متی ۲۴:۱۱). از این رو، هر تعالیمی باید در پرتو حقیقتی که پیشتر در کتاب مقدس آشکار شده است، ارزیابی گردد. همچنین عیسی وعده داد که روح القدس («روح حقیقت») جویندگان را به سوی تمام حقیقت هدایت خواهد کرد (یوحنا ۱۴:۱۶).

اصلاح سوء تفاهم‌ها

در گفت‌وگو با مسلمانان، حمله به شخصیت محمد باید اجتناب شود؛ چرا که پیروی مسلمانان از پیامبرشان عمیقاً با هویت و فرهنگ آن‌ها پیوند خورده است و توهین به محمد، توهین به کل جامعه آنان تلقی می‌شود.

راهکار عاقلانه، یافتن زمینه‌های مشترک و تأکید بر اشتراکات محمد با پیامبران عهد عتیق است. محمد همانند داوود و سلیمان، رهبر سیاسی و نظامی بود که چند همسر داشت؛ همانند موسی و یوشع، قبایل را متحد و در جنگ‌ها رهبری کرد؛ و مانند الیاس و دیگر پیامبران، بت‌پرستی را محکوم و با قدرت‌های فاسد زمان خود مقابله نمود.

همچنین، همانگونه که انبیای عهد عتیق منتظر ظهور مسیح بودند، محمد نیز با احترام ویژه‌ای به عیسی مسیح نگاه می‌کرد. قرآن عیسی را «روح خدا» معرفی می‌کند (سوره نساء، آیه ۱۷۱) و تولد باکره و نقش وی در آخرالزمان را تأیید می‌نماید.

پیروان عیسی مسیح برای بزرگداشت وی نیازی به انکار یا پذیرش محمد ندارند؛ بلکه اهمیت دارد که حقیقت عیسی مسیح آن گونه که هست پذیرفته شود، بدون آنکه شأن پیامبر اسلام تحقیر شود.